مفهوم نوساخته تجاوز مالی نسخه جدید نظریه تهدید چین - مجله سرگرمی

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

مناقشات اقتصادی چین و آمریکا در حال نزدیک شدن به جنگ تجاری است. در سه ماه اخیر آمریکا بار دیگر وضعیت را تحریک نموده و بارها هشدار افزایش نرخ عوارض گمرکی بر دهها میلیارد دلار کالای چینی را صادر نموده است. در پشت این همه اقدامات تحریک آمیز آمریکا مفهوم نوساخته تجاوز اقتصادی از سوی کاخ سفید نهفته است.

کمیتۀ تجارت ملی کاخ سفید اخیرا گزارش تجاوز اقتصادی چین تهدیدی علیه فناوری و مالکیت معنوی آمریکا و جهان را منتشر کرد که اقدامی به منظور گذاشتن کلاه تجاوز اقتصادی بر سر چین به شمار می رفت. در مارس سال جاری دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا در امضاء تفاهنامه ای علیه چین نیز اظهار کرد این تفاهمنامه را با توجه به تجاوز اقتصادی چین امضاء می نماید. هفته پیش نیز بعضی رسانه های آمریکا گزارشهای زیادی درباره همکاری چین و سریلانکا در پروژه بندر هامبانتوتا منتشر و سعی کردند این همکاری را که به دعوت دولت سریلانکا اجرا شده است، به عنوان یک پروژه استعمارگرانه و تجاوزکارانه اقتصادی از سوی چین جلوه دهند.

این فرایند هیولاسازی از چین، از گزافه پردازی در رسانه ها آغاز شد و در ادامه، پایان مفهوم روشن تجاوز اقتصادی از آن صادر شد؛ از آن پس نیز رسانه ها گاه و بی گاه گزارشهایی منتشر می نمایند که انگار مدارکی دال بر صحت این مفهوم را فاش می نماید. آمریکا می خواهد با این اقدامات سازمان یافته از چین هیولایی بسازد و به وسیله این جنگ رسانه ای، چین را در صندلی کشور متجاوز اقتصادی بنشاند. اما این برای چین و کشورهای دیگر معلوم است که این مفهوم تجاوز اقتصادی که بر اساس برآورد، افترا و اخبار کذب ساخته شده، نسخه جدیدی از نظریۀ تهدید چین است.

طبق معیارهایی که آمریکا برای تجاوز اقتصادی معین می نماید، امروز آمریکا در واقع خود به اکثر کشورهای جهان تجاوز اقتصادی نموده است. کاخ سفید به منظور حفظ منش و خوی استکباری و سلطه جویانۀ خود و در راستای سیاست اول آمریکا، همه کشورهای شریک تجاری خود، چه متحد چه رقیب، چه کشورهای توسعه یافته چه توسعه نیافته را مورد سرکوب قرار می دهد.

به عنوان مثال، آمریکا به بهانۀ امنیت ملی نرخ عوارض گمرکی بر فولاد و آلومینیوم کانادا را افزایش داد که باعث شد کانادا هم در یکم ژوئیه در اقدامی تلافی جویانه نرخ عوارض گمرکی بر کالاهای وارداتی از آمریکا را ارتقاء دهد. دعاوی آمریکا با کشورهای افریقای شرقی از جمله رواندا، کنیا، تانزانیا و اوگاندا بر سر نرخ عوارض گمرکی پوشاک دست دوم آمریکا یکی از موارد دیگر است. صنعت صدور پوشاک دست دوم به کشورهای افریقایی 40 هزار فرصت شغلی در آمریکا به وجود آورده است. پس از هشدار آمریکا به کاهش منافع این کشورها از طرح توسعه و فرصت آفریقا، کشورهای کنیا، تانزانیا و اوگاندا سازش نموده و از ارتقاء نرخ عوارض گمرکی بر پوشاک دست دوم آمریکا منصرف شدند اما رواندا به منظور توسعه صنایع ملی خود هنوز کوتاه نیامده و از این رو آمریکا اخیرا برای بار دیگر به رواندا هشدار داده است. در خصوصی دیگر نیز طبق گزارش آسوشیتد پرس و روزنامه گاردین، دونالد ترامپ اخیرا بارها در صحبت با مشاوران ارشد کاخ سفید احتمال تجاوز به ونزوئلا را به میان آورده و مقامات کاخ سفید را به حیرت انداخته است.

جواب این سئوال که کدام کشور در واقع خوی استکباری از خود نشان می دهد و تجاوز اقتصادی می نماید، بر همگان معلوم است. جیمز نورت استاد دانشگاه نیویورک و محقق کهنسال پژوهشگاه اقتصاد جهانی می گوید اگر قرار بود چین کشوری تجاوزکار در تجارت جهانی باشد، قاعدتاً باید مشاهده می کردیم که کشورهای بیشتری نسبت به چین کسری تجاری داشته باشند، اما واقعیت این است که جز آمریکا، بیشتر کشورها با چین کسری تجاری چندانی ندارند.

چین معتقد است که در همکاری با کشورها به دنبال نتیجه برد - برد است. مکی سال، رییس جمهور سنگال در سومین مجمع سرمایه گذاری در آفریقا که در این کشور برگزار گردید، در بیان احساسات خود به همکاری روزبروز فشرده تر چین و آفریقا اشاره نمود و گفت عصر آفریقا همین الان است. در خصوص همکاری چین و سریلانکا در پروژه بندر هامبانتوتا نیز که به دعوت دولت سریلانکا اجرا شده است، بعضی رسانه های آمریکا این پروژه را دام بدهی به چین توصیف کردند. اما گروهی از نمایندگان مجلس سریلانکا در برنامه تلویزیونی این گزارشها را به باد انتقاد گرفته و دو خبرنگار بومی سریلانکا که در تهیه این گزارشها به رسانه های آمریکایی یاری نموده بودند را محکوم کردند.

در رقابتهای امروز جهان، آمریکا با تکیه بر قدرت نظامی، اقتصادی، فنی و پولی خود، در راستای حفظ منافع اقتصادی و اجرای سیاست اول آمریکا، بدون توجه به هر گونه بها و پیامد احتاقتصادی، به دنبال منافع تخیلی خود می شود و در اقدامات بی شرمانه، برچسبهای گوناگون به متحدان و رقبای خود می چسباند. اینکه آمریکا همه تلاشهای چین به منظور بازتر کردن درهای خود و حفظ نظام تجارت آزاد را به عنوان تجاوز اقتصادی تعریف می نماید، کاری بهانه جویانه برای یکجانبه گرایی و حمایتگرایی تجاری خود است. متاسفانه، در دهه های گذشته، نظریه های تهدید چین و فروپاشی چین به تناوب پیش کشیده شد اما چین نه فروپاشیده نه دیگران را تهدید نموده است در حالی که آمریکا همواره چین را رقیب نیرومند خود می داند.

یک ضرب المثل چینی می گوید: درخت می خواهد بی حرکت بماند ولی باد همواره می وزد. استکبار آمریکا و راهبردش برای جلوگیری از توسعه چین و ایدئولوژی تبعیض آمیز آن در کوتاه مدت تغییر نمی نماید و راه توسعه چین نیز هموار نخواهد بود و مسائل زیادی یکی از پس دیگری برای چین پیش می آید اما جهان باید از میان این همه حملات تبلیغاتی خشم آگین و شدید اللحن کاخ سفید این حقیقت را دریابد که چین در چهل سال گذشته هرگز در مقابل فشارها، افتراها و مداخله ها سازش ننموده بلکه از سیاست اصلاحات و درهای باز بهره برده و رشد نموده و به میان جامعه جهانی رفته است. چین اگر وضعیت خوبی داشته باشد، فرصت بزرگی برای توسعه جهان به شمار می رود و این سهم در آینده نیز حتما بزرگتر از امروز خواهد بود