ارائه راهکاری نوین برای حذف رسوبات چاه های پسآب میادین نفتی به وسیله محققان دانشگاه امیرکبیر - مجله سرگرمی

به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرنگاران به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مصطفی شجری دانش آموخته مقطع دکتری دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح مدلسازی تغییرات تزریق پذیری در فرآیند تزریق آب زائد در یک چاه به دلیل ته نشست رسوبات معدنی گفت: تزریق پسآب واحدهای نمکزدایی میادین نفتی به درون چاههای مخصوص تزریق آب زائد سابقه ای کهن در صنعت نفت دنیا دارد.

وی اضافه کرد: گرفتگی مداوم این چاهها بدلیل تشکیل رسوبات معدنی و کاهش تزریق پذیری سنگ مخزن در ناحیه اطراف چاه از مهم ترین چالش های مرتبط با عملیات تزریق پسآب بوده و مسائل زیست محیطی ناشی از رهاسازی این آبها در طبیعت بیانگر اهمیت ارتقای دانش فنی شناسایی و روش بهینه رفع سازی این رسوبات است.

دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه برای نخستین بار مدلسازی دینامیک رسوبات معدنی در چاههای تزریقی پسآب با مدلهای مختلف اجرا شده است، اعلام کرد: این پژوهش در سه مقیاس آزمایشگاهی، میدانی و نرم افزاری انجام شد؛ که طی آن نوع رسوبات واقعی در مقیاس آزمایشگاهی با تستهای استاتیک شناسایی شده و با مدلسازی نرم افزاری به مقیاس چاه و میدان تبدیل و رسوبات حاصله پیش بینی شد. صحت مدل دریک چاه تزریقی پسآب در جنوب غرب ایران آنالیز شده و روش بهینه حذف رسوبات حاصله هم ارائه شد.

به گفته وی، ترکیب نرم افزارهای کاربردی صنعتی با نرم افزارهای کدنویسی و فرمولاسیون روابط و مواد برای اولین بار در دومقیاس مختلف، از چالش های مهم این طرح بوده است.

وی با اشاره به کاربردهای نتایج این پروژه گفت: در صنعت نفت و عملیات بهره برداری از چاههای نفتی با روش ازدیاد برداشت جهت تداوم ارتقای فراوری از چاههای نفتی با روش تزریق آب از چاههای مجاور می توان از نتایج این طرح بهره مند شد.

وی با اشاره به ویژگی های طرح اضافه کرد: نوآوری علمی و در عین حال کاملا عملیاتی بودن پروژه از اهم ویژگی های خاص طرح به تعداد می رود.

وی گفت: دربخش مدلسازی نرم افزاری و آزمایشگاهی فعالیت های مختلفی اجرا شده اما درخصوص قیاس مدلها و بهینه سازی مدلهای موجود برای نخستین بار اجرا شده است.

شجری با اشاره به مزیت های رقابتی طرح گفت: بزرگترین مزیت طرح، کاملا عملیاتی بودن پروژه در عین نوآوری علمی آن محسوب می گردد.

محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به کاربردهای پروژه گفت: باتوجه به اینکه بیشتر میادین نفتی کشور دارای چاههای تزریق پسآب بوده و کاهش اندازه تزریق پذیری سنگ مخزن در ناحیه اطراف این چاههای تزریقی (هم در پروژه های EOR و هم در پروژه های دفع آب زائد) ناشی از تشکیل رسوبات معدنی بوده و سالیانه هزینه های سهمگینی جهت بهبود شرایط این چاهها میگردد، در عین حال مسائل زیست محیطی ناشی از رهاسازی این آبهای آلوده در طبیعت بیانگر لزوم اجرای چنین طرحهایی در مقیاس آزمایشگاهی و نرم افزاری بوده و استفاده از نتایج حاصله در صنعت نفت و گاز از دو بُعد مالی و زیست محیطی مفید فایده خواهد بود.

لازم به ذکر است: استاد راهنمای این پروژه دکتر فریبرز رشیدی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده است.