چه عواملی می توانند باعث کاهش بینایی شوند؟ - مجله سرگرمی

از دست دادن بینایی می تواند به مرور و به طور ناگهانی یا تدریجی رخ دهد بهترین درمان به علت بروز آن بستگی دارد. براساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، مسائل بینایی در میان 10 معلولیت برتر در بزرگسالان و یکی از معلولیت های شایع در بچه ها است. به گزارش مدیکال نیوزتودی، در این مقاله علائم و علل احتمالی از دست دادن بینایی در یک چشم بررسی می شود، همچنین در مورد درمان های بالقوه بحث می شود.

علائم کاهش بینایی

از دست دادن بینایی اصطلاحی برای از دست دادن توانایی دیدن صحیح بدون نیاز به نوعی مداخله مانند عینک است. انواع گوناگون کاهش بینایی دلایل مختلفی دارد:

کاهش بینایی مرکزی که بر مرکز بینایی فرد تاثیر می گذارد

کاهش دید محیطی که لبه های بینایی را تحت تاثیر قرار می دهد

از دست دادن بینایی کلی

شب کوری یا مشکل دیدن در نور کم

تاری دید، مبهم یا خارج از تمرکز

مشکل در دیدن اشکال یا فقط دیدن سایه ها

علائم دیگری نیز ممکن است بسته به علت از دست دادن بینایی رخ دهد.

دلایل کاهش ناگهانی بینایی

افت ناگهانی بینایی به سرعت و طی چند ثانیه یا چند دقیقه تا چند روز اتفاق می افتد. در بخش های بعدی در مورد دلایل احتمالی از دست دادن بینایی صحبت می کنیم.

میگرن

میگرن اغلب می تواند علائمی در بینایی ایجاد کند که به عنوان هاله میگرن شناخته می شوند جلوه های بصری میگرن معمولی شامل ناحیه ای است که فرد نمی تواند آن را به وضوح ببیند. تقریبا 25 تا 30 درصد از افراد مبتلا به میگرن دارای علائم هاله بینایی هستند هاله ها می توانند با سردرد یا بدون آن بروز کنند. اختلالات معمول بینایی عبارتند از:

دیدن خطوط زیگ زاگ

دید تونلی

کاهش دید در چشم چپ یا راست

از دست دادن بینایی کامل

هاله های میگرن به طور معمول 10 تا 30 دقیقه یا کمتر از یک ساعت دوام می آورند البته بعضی هم فقط چند ثانیه دوام می آورند. پرهیز از نورهای شدید و صداهای بلند و مصرف داروهای میگرن می تواند علائم را تسکین دهد.

جدا شدگی شبکیه

جداشدگی شبکیه زمانی است که شبکیه از محل طبیعی خود کنده شود که می تواند باعث از بین رفتن کامل یا جزئی بینایی در چشم آسیب دیده شود. هنگامی که فردی جدا شدگی شبکیه دارد ممکن است به نظر برسد چیزی مانع دید وی شده است. جدا شدگی شبکیه عارضه ای جدی است و در صورت عدم درمان می تواند منجر به کاهش دائمی بینایی شود. درمان آن هم شامل نوعی جراحی است که به آنچه پزشک به شخص توصیه می کند بستگی دارد.

چشم کبود

چشم کبود در نتیجه آسیب دیدگی چشم رخ می دهد و می تواند بینایی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. چشم کبود اصطلاحی است که به کبودی دور چشم اشاره دارد که معمولا در اثر ضربه به آن ناحیه ایجاد می شود. افزایش فشار داخل کره چشم می تواند ناشی از هر نوع تورم باشد که به نوبه خود می تواند منجر به کاهش بینایی شود.

خراش قرنیه

از بین رفتن ناگهانی بینایی نیز ممکن است در اثر آسیب دیدگی چشم ایجاد شود. ساییدگی قرنیه یک خراش کوچک روی قرنیه است بسته به میزان جدیت آسیب ساییدگی قرنیه می تواند موقتی یا دائمی باشد و درمان آن نیز متناسب با این گزینه است. اغلب سائیدگی های قرنیه طی 24 تا 72 ساعت به خودی خود و بدون عارضه دیگر بهبود می یابند. با این وجود اگر چیزی در چشم گیر کرده باشد فرد باید فورا به پزشک مراجعه کند.

علل کاهش تدریجی بینایی

در بعضی موارد کاهش بینایی به تدریج اتفاق می افتد و ممکن است شرایط آزار دهنده ای را برای فرد ایجاد کند. برای بعضی از افراد این عارضه با افزایش سن ارتباط دارد و در موارد دیگر احتمال می رود از یک بیماری ناشی شود.

آمبلیوپی

آمبلیوپی که به آن تنبلی چشم نیز می گویند نوعی بینایی ضعیف است که فقط روی یک چشم تاثیر می گذارد. براساس اعلام موسسه ملی چشم، آمبلیوپی شایع ترین علت از دست دادن بینایی در بچه ها است که تا 3 درصد آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. شکست در نحوه کار مغز و چشم به این معنی است که مغز تصاویر یک چشم را ترجمه نمی کند و کودک بیشتر به چشم دیگر اعتماد می کند این امر باعث می شود بینایی چشم آسیب دیده به مرور زمان بدتر شود. درمان ممکن است شامل دستگاه های اصلاحی مانند عینک و در بعضی موارد حتی جراحی باشد. استفاده از پد چشم روی چشم قوی تر می تواند به بازآموزی چشم ضعیف تر کمک کند.

آب مروارید

آب مروارید نواحی ابری در عدسی چشم است که می تواند یک طرفه باشد و روی یک چشم یا هر دو تاثیر بگذارد. آب مروارید می تواند بینایی فرد را تار یا مبهم کند. این بیماری اغلب به تدریج ایجاد می شود، بنابراین بسکمک از افراد از ابتلا به آن آگاهی ندارند. آب مروارید بسیار شایع است و بر اساس اعلام موسسه ملی چشم، بیش از نیمی از آمریکایی های 80 سال به بالا یا آب مروارید دارند یا برای برداشتن آب مروارید جراحی کرده اند در واقع جراحی چشم درمان اصلی این بیماری محسوب می شود.

گلوکوم

گلوکوم یا آب سیاه نامی است که به گروهی از بیماری ها گفته می شود که می تواند به عصب بینایی واقع در پشت چشم آسیب برساند، آب سیاه ممکن است منجر به کاهش بینایی و حتی کوری شود. علائم می تواند به تدریج شروع شود به طوری که ممکن است فرد تا زمانی که معاینه چشم نکند از ابتلا به گلوکوم آگاهی نداشته باشد، بنابراین فرد ممکن است به آرامی بینایی خود را از دست بدهد این کار از بینایی محیطی شروع می شود، همچنین گلوکوم می تواند در یک یا هر دو چشم رخ دهد.

در مورد گلوکوم بسته به زاویه، فشار داخل چشم می تواند به سرعت بالا رفته و باعث درد، حالت تهوع، استفراغ یا کاهش بینایی شود. متخصصان بهداشت معمولا آن را با قطره چشمی درمان می کنند. با این حال، گاهی اوقات انجام لیزر یا روش جراحی ممکن است لازم باشد. بدون درمان گلوکوم در نهایت می تواند باعث کوری شود قطره چشمی نسخه ای اصلی ترین درمان گلوکوم به شمار می آید. با کاهش فشار در چشم قطره های چشمی می توانند از آسیب بیشتر به عصب بینایی جلوگیری کنند. با این حال، آنها نمی توانند آسیبی را که قبلا ایجاد شده است، ترمیم کنند.

چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر هر یک از موارد زیر با علائم کاهش بینایی رخ داد فرد باید سریعا به پزشک مراجعه کند:

سردرد شدید

مشکل در صحبت کردن

افتادگی صورت

از دست دادن کنترل عضلات در یک طرف بدن

درد شدید چشم

اینها می تواند نشانه های سکته مغزی یا یک بیماری جدی دیگر نیز باشد.

خلاصه

به طور معمول کاهش بینایی نتیجه پیر شدن طبیعی چشم نیست بلکه معمولا ناشی از آسیب به یک یا هر دو چشم است. از دست دادن بینایی همیشه دائمی نیست در بسکمک از موارد افراد می توانند کاهش بینایی خود را درمان یا اصلاح کنند. بنیاد نابینایان آمریکا بعضی منابع را برای کمک به افراد در مدیریت کاهش دید جدید فراهم می کند.