حامد آقای بهداد؛ حیات منحصر به فرد یک آکتور - مجله سرگرمی

آنالیز کارنامه هنری اش در بیست و پنج سال فعالیتش در سینما و تلویزیون نشان می دهد روی حساب و کتاب نقش هایش را انتخاب نموده است. البته در فیلم هایی نیز حضور داشته که شاید حتی به غلط توقع هوادارانش را برآورده ننموده، اما مسیر بازیگری او را به انحراف نکشانده و از مسیر اصلی اش تا امروز خارجش ننموده است.

او در دهه هفتاد بازیگری را از مشهد و با حضور روی صحنه تئاتر آغاز کرد و بعد از 30 سال همچنان در تئاتر، سینما و تلویزیون می تازد.

هنرنمایی او گویی در بازیگری دردمندانه و دغدغه مند است و همین مسئله توجه منتقدان و داوران جشنواره های مختلف داخلی و خارجی را به او جلب نموده است. با اینکه شاید به نظر می رسد این بازیگر مطرح از دیگر هنرپیشه های هم نسل و هم سن و سال خود سرعت کمتری در پیشرفت دارد، اما او هر گامی را با قدرت در هنر برداشته است.

خوانندگی و صداپیشگی از دیگر هنر های مورد علاقه بهداد در حوزه هنر بوده است. او نه تن ها چند قطعه موسیقی را خوانده که به حمایت از گروه های موسیقی نیز اهمیت می دهد. بعلاوه در تعدادی از آثار سینمایی به عنوان صدا پیشه حضور پررنگی داشته است.

به هر حال او یکی از بازیگرانی است که تأثیرش در سینمای ایران انکارناشدنی است و هرچه به تجربه و سنش افزوده می شود به جایگاهی که مستحقش است نزدیک تر می شود. با چند تن از هنرمندان درباره شخصیت هنری و ویژگی های اخلاقی بهداد به مصاحبه نشستیم که پیش روی شماست.

جسور و جست وجوگر

دهه هفتاد، کلاس های بازیگری در مشهد، شاهد حضور جوانی پرسشگر و جویا بود. او سر کلاس گاهی سؤال هایی از استادش می پرسید که پاسخ دادن به آن ها احتیاج به صرف وقت و مطالعه داشت. داوود کیانیان، یکی از آن هایی است که حق معلمی بر گردن بهداد دارد؛ او می گوید که این بازیگر از همان ابتدای راه، خلاق، بااستعداد و جسور بود: با سؤال هایی که در کلاس طرح می کرد معلم و هم کلاسی هایش را وادار به تفکر می کرد. من برای بعضی از سؤال های او فرصت مطالعه می خواستم.

کیانیان به داشتن چنین شاگردی در بازیگری به خود می بالد و تأکید دارد که هم اکنون نیز بهداد روحیه ای که از ابتدای فعالیتش داشته را در خود حفظ نموده است: افراد بسیاری در کلاس های بازیگری من حضور داشتند که در خاطرم نمانده اند، اما بهداد به علت همان خصوصیاتی که گفتم در خاطرم مانده است. خصوصیاتی که از نوجوانی و جوانی داشته را با خود حفظ نموده است. به نظرم او هم اکنون نیز جست وجوگر و جسور است با پختگی بیشتر.

به گفته این استاد و پیشکسوت مشهدی تئاتر، بهداد بیشتر از اینکه به فکر پیشرفت و معروفیت باشد، در پی جلب نظر مردم بود: او دوست داشت در ارائه هنرش برای دیگران مفید باشد. سعی می کرد همواره مردم را در نظر داشته باشد و کوشید به جنبه های عمومی تری از هنر بپردازد.

کیانیان باور دارد بهداد هنرمندی روراست است که مانند بسیاری از افراد پشت نقاب های مختلف پنهان نمی شود، او می گوید: بهداد آنچه را که می اندیشد و به آن باور دارد را صادقانه بیان می نماید. تجربه هایی که در همه این سال ها از نظر اجتماعی و هنری پیدا نموده انتخاب هایش را هوشمندانه نموده است. همه کارهایش خوب است و روی حساب، با آگاهی و عشق و علاقه دست روی کاری می گذارد.

انتخاب و تبحر

سال 1372، نمایش شنا در آتش به نویسندگی و کارگردانی رضا صابری، هنرمند مشهدی مطرح تئاتر، اثری بود که حامد بهداد و محمد الهی، دیگر بازیگر مشهدی تئاتر، سینما و تلویزیون، را کنار یکدیگر قرار داد. این دو هنرمند در آخرین فعالیت هنری اخیر خود، اسفند 1398، در فیلم سینمایی گیج گاه به کارگردانی عادل تبریزی، سینماگر مشهدی، در کنار یکدیگر نقش آفرینی کردند.

الهی می گوید که روحیه بهداد در همه این سال ها تغییر ننموده و او همچنان از یاری کردن به همکارانش لذت می برد: در رفاقت و دوستی و همکاری کم نمی گذارد. بعضی از بازیگران در حد و مقدار او چندان به هم بازی هایشان در کار اهمیت نمی دهند. اما او در همه کار ها همواره سعی می نماید در کنار همه اعضای گروه باشد و به آن ها یاری کند.

بار ها دیده ام حتی با بازیگرانی که در مقابل او بازی ندارند تمرین می نماید و با صبر و حوصله آن ها را هدایت می نماید. الهی باور دارد اگر بازی های یک فیلم یک دست باشد، کار همه دیده می شود. خودش را تافته جدابافته از بقیه نمی داند. از ابتدای آغاز فعالیت هنری اش همین طور بوده و هنوز هم، با وجود همه پیشرفت ها و توفیقاتش اخلاقش عوض نشده است.

آن هایی که بهداد را از نزدیک دیده باشند، صحبت الهی را تصدیق می نمایند که جنبه مردم داری بهداد بر همه اخلاق هایش می چربد او می گوید: بهداد باور دارد که همه اعتبارش از مردم است. بار ها گفته اگر مردم نباشند هنرمندان هیچ ارزشی ندارند. او از صمیم قلب به این حرف ها باور دارد و خود را مدیون توجه مردم و مخاطبانش می داند.

برای همین است که طرف مردم است. نگاه به حضور او در فیلم ها و سریال های مختلف و مقایسه هنرنمایی او با بازیگران مشابهش در تئاتر، سینما و تلویزیون ما را به این یقین می رساند که بازی های بهداد تکرارنشدنی هستند.

این اتفاق نه تن ها به انتخاب های او برای نقش آفرینی باز می شود که تبحرش در بازیگری را به رخ می کشاند. الهی با ذکر این نکات می گوید: بعضی بازیگران که اتفاقا مطرح نیز هستند را نگاه کنید؛ در اغلب نقش هایشان تنها تفاوتی که دارند از نظر چهره پردازی و گریم است. اما بهداد چنین نیست. او در هر نقشی فرق دارد. او، چون از تئاتر به سینما وارد شده به خوبی تفاوت میان نقش ها و شخصیت ها را می فهمد.

به گفته الهی، بهداد به امام هشتم (ع) عشق می ورزد و همه توفیقاتش در زندگی و کار را از برکت نور علی ابن موسی (ع) می داند.

موسیقی نهادینه در ذات

در همه این سال ها بهداد علاقه اش را به خوانندگی و موسیقی نشان داده است. او بار ها با انتشار قطعات آهنگین از خوانندگی خود عشق به این هنر را ابراز نموده است. حتی او به عنوان تهیه نماینده آلبوم های موسیقی علاقه نشان داده است. ابتدای سال جاری بود که آلبوم بادیات با آواز امیر حسین شورچه و به تهیه نمایندگی حامد بهداد منتشر شد. مسعود فیاض زاده، یکی از نوازندگان و تنظیم نماینده این آلبوم است که پیش از این نیز برای بهداد چند قطعه تنظیم نموده است.

سابقه رفاقت بهداد و فیاض زاده، به سال 1385 بر می شود. همان سال ها فیاض زاده که با دوستانش داریوش دانش نیا (صدابردار) و هادی پاکزاد (خواننده)، استودیو یی در مشهد راه اندازی نموده بودند، چندباری شاهد حضور بهداد برای ضبط و تنظیم آهنگ هایش در استودیوشان بودند.

فیاض زاده می گوید: حامد بهداد رفاقتی قدیمی با داریوش داشت و قطعاتی هم با او ضبط نموده بود که من قبل تر شنیده بودم، قطعاتی با لحن سه گانه ای از بلوز و فواصل فولک خراسانی و کمی پاپ. حامد یک بار در سفری که به مشهد داشت به استودیوی ما سر زد تا قطعه ای را که ساخته بود، تنظیم و ضبط کند.

در آنجا بود که باهم آشنا شدیم و به پیشنهاد داریوش، کار تنظیم و فراوری آن قطعه به من سپرده شد و من هم مثل همواره با یاری علی باغفر (درامر) کار را انجام دادم و این همکاری منجر به آغاز ارتباطی حسی و روحی و رفاقت میان من با حامد بهداد شد.

به باور این موزیسین مشهدی، علاقه بهداد پیش از آشنایی آن ها با یکدیگر شکل گرفته بود: حسگر های موسیقی در ذات او نهادینه است. استعداد ذاتی حامد در دریافت هایی که در زمان فراوری قطعه موسیقی دارد و ترجمه و انتقال و اجرای لحظه ا آن، مثال زدنی است.

هوش موسیقایی و تبحّر او در خوانندگی و ممارست برای رسیدن به برترینِ خود در فراوری، خصوصیت هایی است که همکاری با او را مجذوب کننده و نتیجه بخش می نماید. به گفته این هنرمند همین عشق و علاقه بهداد به موسیقی و رفاقتی که میان این دو وجود داشته باعث شده بهداد نیز تهیه نمایندگی آلبوم بادیات را بپذیرد: در فراوری یک اثر مستقل و ناب، چیزی جز رفاقت و عشق و علاقه نیست که یک اتفاق هنری را رقم می زند.

مطمئنا رفاقت من با امیرحسین شورچه و از طرفی با حامد بهداد در شکل گیری این همکاری بی تأثیر نبوده، امیرحسین قطعه ای از ساخته های خودش را برای حامد نواخت، او را به رفاقت و در نتیجه تهیه نمایندگی آلبوم بادیات ترغیب کرد. حامد بار ها تهیه نماینده آثار هنرمندان و گروه های موسیقی مستقل، به ویژه در خراسان بوده است. به یاد ندارم که در دوران آشنایی من با او، کاری را به اجبار و برخلاف میل انجام داده باشد، مگر کار هایی که از حیطه اختیار و انتخاب او خارج باشد که متأسفانه کم هم نیست و همه ما با این شکل از جبر تاریخی آشنا هستیم.

پ