زیگورات چغازنبیل سندی بر دانش پیشرفته ایلامی هاست - مجله سرگرمی

معبد اصلی ابعادی در حدود 105 متر در 105 متر داشت و ارتفاع آن به هشت متر می رسید. البته بعد از ساختن تمام طبقات پنجگانه معبد ارتفاع آن به حدود 52 متر رسید که به در این زمان نام آن به زیگورات تغییر داده شد.

اما به مرور زمان از آن عمارت بزرگ که زیارتگاهی بزرگ بود تنها 25 متر به جای مانده است. با این حال با گذشته قریب به 3500 سال از ساخت این بنا هنوز باشکوه به نظر می رسد و گویی از عظمت خاصی که به عنوان اوین آسمان خراش جهان داشت چیزی کم نشده است.

نام معبد چغازنبیل که نام باستانی این بناست، از یک واژه محلی اقتباس شده است. این واژه محلی از دو بخش چغا که در زبان لری به معنی تپه است و زنبیل که به معنی سبد به کار می رود ساخته شده است که اشاره به مکان این معبد دارد که در آن موقع بر بالای تپه بوده است و آن را به زنبیل وارونه ای شباهت داده اند. این محل در فرهنگ باستان شناسی از سوی کارشناسان به نام دور-اونتَش معروف است که به معنای دژِ اونتش است.

این معبد شگفت که در 35 کیلومتری شهر شوش دانیال واقع شده است با هسته اصلی خشتی بنا گذاشته شده است و دیوارهایش از خشت هایی درست شده اند که روکشی آجری دارند.

در این معبد کشفیات بسیاری اجرا شده است که از جمله می توان به کشف قدیمی ترین کاشی جهان در این محل اشاره نمود.

این مکان بعلاوه نشانه هایی از نوعی دانش پیشرفت مهندسی و فیزیک است که بسیار حیرت انگیز است برای نمونه قدیمی ترین تصفیه خانه آبی که بشر روز کره زمین ساخته است در این مکان شناسایی شده است.

درباره سازندگان این عمارت باید دانست که اونتاش گال تنها پادشاهی است که در ساخت این معبد دست داشته است. 6500 آجر کتیبه ای که در این معبدکشف شده است حاکی از آن است که او تنها مرد قدرتمندی است که ساخت این بنا را در دستور کار خود قرار داده بود و نام هیچ شاه دیگری در میان انبوه کتیبه های فوق یافت نشده است.

یکی از کتیبه هایی که در چغازنبیل به دست آمد متنی در خود دارد که مضمون آن به این شرح است:

من اونتاش گال آجرهای طلائی را حکاکی کردم. من در اینجا این مأوا را برای خدایان گال و ابنشوشیناک برپا کردم و این مکان مقدس را هدیه کردم. باشد که کارهای من که هدیه ای است برای خدایان گال و اینشوشیانک پذیرفته گردد.

درباره تصفیه خانه ایی که در این منطقه پیدا شده است باید شرح داد که روش تصفیه آب در آن به صورت استفاده از لوله های مرتبط با یکدیگر بوده است. این سند تاریخی نشان می دهد که کشف این قانون به عیلامی ها منتسب است. البته در این مکان از یک دانش پیشرفته دیگر هم پرده برداشته شده است. به این معنی که با توجه به ذرات نور خورشید که در این معبد دیده شده است به نظر می رسد عیلامی ها از نانو تکنولوژی استفاده می نموده اند.

چغازنبیل را چه کسی طراحی نموده است؟

به نظر می رسد، طراح یا عمارت شگفت همانا اونتاس- ناپیریشا بوده است. او با نظارتی دقیق شمار زیادی از کارگران و مهندسین را به کار گرفته و پروژه ساخت این بنا را مدیریت نموده است. او قبل از شروع ساخت عمارت معبد میلیون ها خشت و هزاران آجر را از پیش آماده نموده و علاوه بر آن از مسافتی بالغ بر پنج و نیم کیلومتر آب رودخانه دز به این مکان انتقال یافته است.