جایزه بچه های انقلاب - مجله سرگرمی

هنرمندانی که در حیطه های مختلف هنری فعالیت می نمایند و دغدغه خود را در حوزه هنری موردنظر، به آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی معطوف نموده اند. از آنجا که شاید این هنرمندان به واسطه دغدغه های خود، موضوعات خاصی را برای کار انتخاب می نمایند، شاید نتوان انتظار داشت در تمام جشنواره ها و کنگره ها نامی از آنها به چشم بخورد.

در نسبت با همین مطلب، بعضی جوایز و جشنواره ها بیشتر از سایر هنرمندان برای هنرمندان انقلابی قابل دستیابی است و یکی از مهم ترین این جوایز، جایزه چهره هنر انقلاب است؛ جایزه ای که دیروز برگزیده تازه آن در سال 99 شناخته شده و از همین امروز هنرمندان یک سال دیگر به فعالیت و کوشش هرچه بیشتر خواهند پرداخت تا بتوانند نام خود را در فهرست نامزدها و حتی به عنوان برگزیده این جایزه ببینند. در این گزارش کوتاه به پیشینه این جایزه نگاهی انداخته و نقاط ضعف و قوت آن را آنالیز نموده ایم.

شروع ماجرا

جایزه چهره هنر انقلاب از سال 1393 شکل گرفت و نخستین بار سال 94 برگزار گردید. روال دوره اول به این شکل بود که پس از اتمام سال93 و در فروردین94 طی مراسمی از بین نامزدهای انتخاب شده در حیطه های مختلف هنری، چهره برتر هنر انقلاب در سال93 انتخاب شد و این روال تا به امروز هرسال حفظ شده است.

در دوره اول، بنا بر اعلام محمد حمزه زاده، قائم مقام حوزه هنری انقلاب اسلامی، در بخش سینمایی ابراهیم حاتمی کیا برای فیلم سینمایی چ و نرگس آبیار برای فیلم شیار 143 نامزد شدند. در بخش تجسمی نیز مسعود نجابتی برای فعالیت در حمایت و فراوری آثار تجسمی برای دفاع از شأن نبی مکرم اسلام(ص) کاندیدای دریافت جایزه شد.

در بخش شعر فاضل نظری به خاطر جریان سازی شعر انقلاب اسلامی و در بخش ادبیات نیز مرتضی سرهنگی به دلیل تاثیرگذاری و ایجاد ادبیات دفاع مقدس و گونه ای از ادبیات که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی کشور را از ورود ادبیات وارداتی بی احتیاج نموده است و حضور موثرش در فراوری چهار اثر مطرح دفاع مقدس نامزد دریافت نشان چهره سال هنر انقلاب اسلامی شدند. در نهایت در این دوره مرتضی سرهنگی این جایزه را از آن خود کرد.

در سال های بعد نیز روال جایزه به همین شکل که گفته شد، ادامه یافت.

در دوره دوم و در سال 1394 مجید مجیدی، در دوره سوم (1395) مسعود شجاعی طباطبایی، در دوره چهارم (1396) حمید حسام و در دوره پنجم و در سال 1397 ابراهیم حاتمی کیا این عنوان را به خود اختصاص دادند.

دوره های اخیر و مسائل کرونا

همان طور که دیگر همه اهالی فرهنگ و هنر می دانند شیوع کرونا بر تمام شؤونات هنری اثر جدی و مخرب خود را گذاشت و جوایز و جشنواره ها نیز از این قاعده مستثنا نیستند.

در شرایطی که سال 99 بسیاری از جشنواره ها و کنگره ها رسما تعطیل یا در بهترین حالت به صورت مجازی و با کیفیتی به مراتب ضعیف تر از سال های پیش برگزار گردیدند، جایزه چهره هنر انقلاب در سال گذشته نامزدهای سال 98 را اظهار داشت. اما به علت شرایط خاص کشور، اختتامیه این جایزه برگزار نشد.

در هفته گذشته، اختتامیه دوره ششم جایزه چهره هنر انقلاب با اعلام حسن روح الامین به عنوان چهره برتر در سال 1398 برگزار گردید و به فاصله یک هفته از اختتامیه دوره ششم، حوزه هنری تصمیم گرفت اختتامیه دوره هفتم این جایزه را نیز برگزار کند. وحید یامین پور توانست در این دوره به عنوان چهره هنر انقلاب در سال 98 نام بگیرد.

حواشی و اظهارنظرها

از مهم ترین و پرتکرارترین نقدهایی که به جایزه چهره هنر انقلاب در این سال ها وارد شده، این است که آیا معین کردن صرفا یک نفر به عنوان چهره برتر در سال، تضعیف هنرمندان دیگر و نادیده دریافت زحمات شان به شمار نمی آید؟ محمد حمزه زاده در اولین دوره این جایزه درباره حرف و حدیث های احتمالی در این زمینه چنین گفته بود: به منظور ایجاد یک جریان پیشرو برای فراوری محتوای ارزشمند در موضوعات مورد دغدغه حوزه هنری و شناسایی و معرفی آثار ارزشمند در موضوعات انقلاب اسلامی در چند سال اخیر اقدام به تقدیر از هنرمندان مؤثر در این عرصه کردیم که سال جاری به لطف خدا به شیوه ای منسجم تر و بر مبنای شاخص های از قبل تدوین شده از یک نفر از هنرمندان و مؤثرین در هنر انقلاب اسلامی به عنوان چهره سال هنر انقلاب تجلیل خواهیم کرد.

در راستای صحبت های حمزه زاده باید گفت حوزه هنری در طول سال از چهره های هنرمند در حوزه های مختلف و در قالب جوایز و جشنواره های مختلف تقدیر می نماید. یعنی معین چهره هنر انقلاب در یک سال، تنها جایزه حوزه نیست که بخواهیم دلواپس عدم معرفی افراد دیگر باشیم.

نکته دیگر، اعلام نامزدهاست که آن نیز می تواند به نوعی محرک و مشتاق نماینده باشد. بنابراین با درنظر دریافت اسامی نامزدهای هر دوره می توان گفت جایزه چهره هنر انقلاب هر سال چند هنرمند را تکریم می نماید و اتفاقا در اختتامیه نیز از تمام نامزدها تقدیر به عمل می آید.

از آفت هایی که متوجه این جایزه است، تک بعدی و سلیقه ای شدن است که تا حدی در تمام جشنواره ها اجتناب ناپذیر است.

به هر حال هر جایزه ای تا حدی به نظر داور آن وابسته است. اما باید دانست عنوان بزرگی چون چهره هنر انقلاب جایی نیست که بگردد سلیقه ای عمل کرد.

نکته مهم دیگر احتمال غفلت برگزارنمایندگان از هنری بودن این جایزه است که می تواند آفتی برای جایزه محسوب گردد.

باید دانست هنرمند بودن چهره معرفی شده در این جایزه بر انقلابی بودن او اولویت دارد و نباید چهره ای را به صرف انقلابی بودن و فعالیت در چارچوب موازین و آرمان ها، هنرمند تلقی کرد.

ارزیابی این وجاهت هنری به عهده داوران و سیاستگذاران این جشنواره است و باید چند دهه از این جایزه بگذرد تا بتوان به درستی درباره عملکرد آنها قضاوت کرد.

منبع: پیمان طالبی - ادبیات و هنر / روزنامه خبرنگاران